Het areaal uien is in Nederland de afgelopen jaren flink gegroeid. “Toen mijn vader in 1963 begon met uien telen, waren we de enige in de Hoeksche Waard. Inmiddels beslaat het totale uienareaal in Nederland bijna 40.000 hectare. We moeten oppassen dat we niet in een te nauwe rotatie gaan telen, dan is de kans op ziektes nog groter.”
Roger van Vugt runt samen met zijn broer Jan hun akkerbouwbedrijf in de meest westelijke punt van de Hoeksche Waard, Goudswaard. Binnen hun bedrijf is Roger verantwoordelijk voor de teeltzaken zoals bemesten, gewasbescherming en administratie. Roger: “Naast het spuiten voor onszelf (ca. 175 hectare), spuiten we ook voor de buurman. Onze spuit heeft dus in totaal zo’n 270 hectare te behappen. Dat is best een hele kluif, maar ik heb het flexibel ingericht en het lukt eigenlijk altijd. In totaal ben ik een uur of zes bezig met 60 hectare aardappels. Dat is prima te doen, ik maak mij eigenlijk nooit zorgen of ik de gewassen op tijd gespoten krijg. Ik spuit als het nodig is en als het weer het toelaat. Gelukkig liggen de percelen wel allemaal redelijk dicht bij elkaar.”
“Ik heb een getrokken veldspuit met GPS en sectieafsluiters. Dat is echt goud waard. Zoals dat apparaat dat doet, kun je het zelf niet. Ik heb veel percelen met geren, dus is dit echt een uitkomst. Met deze GPS kan ik ook spuiten met een taakkaart, dit werkt goed voor de onkruidbestrijding in uien. De aanschaf van een nieuwe spuit vinden we spannend, vooral als het gaat over de techniek voor driftreductie en dergelijke. De regels in Den Haag veranderen zo snel, dat het heel moeilijk is waar je in moet investeren als je een nieuwe koopt. Het zijn toch hele investeringen en met één pennenstreek van de overheid is een investering van zo’n 1.000 euro per meter werkbreedte zo weer waardeloos. We zaaien tegenwoordig op alle percelen langs watergangen een akkerrand van drie meter. Enerzijds voorkomt dat de extra investering in een druklogger en anderzijds is het ook wel praktisch.”
“In onze hele bedrijfsvoering kiezen we voor zekerheid. We spuiten niet op het laatste moment en gebruiken een robuust schema. Ik heb geen hekel aan het spuiten. Naast de werking kijken we ook zeker naar de kostenkant. Je moet goed nadenken over welk middel je inzet. Zorvec Endavia is een mooi middel. Als je de drie tot vier dagen langer interval benut, wordt het spuiten weer wat goedkoper. In aardappels was het dit jaar heel kritiek en heb ik een interval van zeven á acht dagen aangehouden. In zulke jaren is het altijd lastig, maar onder natte omstandigheden is een langer spuitinterval kunnen aanhouden wel erg prettig. Bovendien heeft Zorvec Endavia het goed gedaan bij een langer interval. In de uien zet ik Zorvec Endavia in tegen valse meeldauw. Het werkt heel goed, want dit jaar heb ik ondanks een hoge druk, toch geen valse meeldauw gehad. Maar er is wel een te beperkt aanbod van andere middelen om mee af te wisselen, resistentievorming is dan een groot gevaar.
Verder houd ik bij het kiezen van middelen rekening met de praktische kant. Ik spuit bij voorkeur middelen met een kant-en-klare formulering, omdat dat makkelijker is met registreren. Middelen die in een combipak zitten, zijn twee keer vervelend: eerst al tijdens het vullen door de doos en verpakkingen, en vervolgens nog eens met het registreren van een bespuiting in de teeltregistratie. Dat is het voordeel van Zorvec Endavia.”
De vader van Roger en Jan is in 1963 van Goeree Overflakkee naar de Hoeksche Waard verhuisd om het akkerbouwbedrijf in Goudswaard over te nemen. Inmiddels is dit ouderlijk bedrijf samengegaan met het akkerbouwbedrijf van de schoonouders van Roger en telen zij consumptieaardappelen, pootgoed, uien, bieten, graan, graszaad, sperziebonen, tuinbonen en gele mosterd op 175 hectare. Daarnaast wordt er nog loonwerk voor derden gedaan.